احقاف سۇرەسى
(۴۶:۰) اسا قامقور، ەرەكشە مەيىرىمدى اللانىڭ اتىمەن باستايمىن.
(۴۶:۲) بۇل كىتاپ تىم ۇستەم، حىيكمەت ىييەسى اللا تاراپىنان ٴتۇسىرىلدى.
(۴۶:۳) كوكتەر مەن جەردى ٴارى ەكى اراسىنداعىلاردى شىندىق بويىنشا، ٴبىر مەرزىم بەلگىلەپ قانا جاراتتىق. ال سونداي قارسى بولعاندار، ەسكەرتىلگەن نارسەدەن جالتارۋدا.
(۴۶:۴) ولارعا: “اللادان وزگە شوقىنعان نارسەلەرىڭدى كوردىڭدەر مە؟ ولار جەر جۇزىندە نە جاراتتى، ماعان كورسەتىڭدەرشى. نەمەسە ولاردىڭ كوكتەردە ورتاقتىعى بار ما؟ ەگەر شىنشىل بولساڭدار، ماعان بۇدان بۇرىنعى ٴبىر كىتاپ ياكىي عىلىمىي دەرەكتەر كەلتىرىڭدەر” دە.
(۴۶:۵) اللادان وزگە قىييامەتكە دەيىن وزىنە جاۋاپ بەرە المايتىن بىرەۋگە تابىنعاننان كىم زالىمىراق؟ ارىينە تابىنعاندارى ولاردىڭ جالبارۋلارىنان حابارسىز.
(۴۶:۶) ادامدار جىينالعان كەزدە، ولارعا تابىنعاندارى دۇشپان بولىپ، ولاردىڭ وزدەرىنە قۇلشىلىق قىلعاندىقتارىنا قارسى شىعادى.
(۴۶:۷) ولارعا اپ-اشىق اياتتارىمىز وقىلعان كەزدە، سونداي وزدەرىنە كەلگەن شىندىققا قارسى بولعاندار: “مىناۋ اشىق ٴبىر سىيقىر” دەيدى.
(۴۶:۸) نەمەسە ولار: “ونى ٴوزى جاسادى” دەي مە؟ “ەگەر ٴوزىم جاساعان بولسام، سوندا مەنى اللادان ەش قورعاي المايسىڭدار. اللا، ول جوندە نە كوكىگەندەرىڭدى جاقسى بىلەدى. سونداي-اق ول، مەنىمەن سەندەردىڭ ارامىزعا كۋالىكتە جەتىپ اسادى. جانە ول، تىم جارىلقاۋشى، ەرەكشە مەيىرىمدى” دە.
(۴۶:۹) ولارعا: “مەن ەلشىلەردىڭ تۇڭعىشى ەمەسپىن. سونداي-اق ماعان ٴارى سەندەرگە نە ىستەلەتىنىن دە بىلمەيمىن. وزىمە ۋاحىي ەتىلگەنگە عانا ىلەسەمىن. جانە اشىق ٴبىر ەسكەرتۋشى عانامىن” دە.
(۴۶:۱۰) ايت: "مىنە قاراڭىز! ال ەگەر ول (قۇران) اللادان بولسا، ال سەن ونى جوققا شىعارساڭ؟ ىيزراىيل ۇرپاقتارىنان ٴبىر كۋاگەر ونىڭ ۇلگىسىنە كۇالىك ەتىپ، ىيمان كەلتىردى، ال سەندەر تاكاپپار بولدىڭدار. راسىندا، اللا زۇلىم ادامداردى حىيدويات (تۋرا جولعا) سالمايدى!".
(۴۶:۱۱) سونداي قارسى كەلگەندەر، ىيمان كەلتىرگەندەر ٴۇشىن: “ەگەر ىيگىلىك بولسا ەدى، ولار بىزدەن وزباس ەدى.” دەدى. ونىمەن دە تۋرا جول تاپپاعاندىقتان: “بۇل كونە ٴبىر وتىرىك” دەسەدى.
(۴۶:۱۲) بۇدان بۇرىن جولباسشى ٴارى ىيگىلىك تۇرىندە مۇسانىڭ كىتابى بار ەدى. مىنە وسى كىتاپ زۇلىمدىق قىلعاندارعا ەسكەرتۋ، جاقسىلىق ىستەۋشىلەردى قۋانتۋ ٴۇشىن اراپ تىلىندەگى راستاۋشى ٴبىر كىتاپ.
(۴۶:۱۳) كۇدىكسىز سونداي: “راببىمىز اللا” دەپ، سوسىن تۇپ-تۋرا كەتكەندەر، ولارعا؛ قاۋىپ-قاتەر جوق. ٴارى ولار كۇيىنبەيدى.
(۴۶:۱۴) مىنە وسىلار جانناتتىق. امالدارىنىڭ بوداۋى تۇرىندە وندا ماڭگى قالادى.
(۴۶:۱۵) ادام بالاسىنا، اكە-شەشەسىنە جاقسىلىق ىستەۋدى نۇسقادىق. ويتكەنى شەشەسى ونى زورعا كوتەرىپ، ارەڭ بوسانادى. سونداي-اق وعان جۇكتى بولۋ، ەمشەك سۇتىمەن ەمدەۋ وتىز اي. اقىر ول، ەرجەتىپ، قىرىق جاسقا ۇلاسقان كەزدە: "راببىم، ماعان جانە اكە-شەشەمە مارحامەت ەتكەن ىيگىلىكتەرىڭە شۇكىر ەتۋىمدى ٴارى ٴوزىڭ رازى بولاتىن ٴىس ىستەۋىمدى ٴناسىپ ەتە كور! مەنىڭ ۇرپاقتارىمدى دا تۇزەلت. شىن مانىندە، مەن تاۋبە قىلدىم. ارىينە مەن بوي ۇسىنۋشىلاردانمىن" دەدى.
(۴۶:۱۶) مىنە بۇلار، ٴبىز جاقسى امالدارىن قابىل ەتىپ، جاماندىقتارىن كەشىرەتىن جانناتتىقتاردىڭ ىشىندە بولادى. بۇل، ولارعا ەتىلگەن شىنايى ۋادە.
(۴۶:۱۷) سونداي-اق اتا-اناسىنا: «بۇعاندار! ماعان (ولگەننەن كەيىن) ازاپتالاتىنىما ۋادە بەرەسىڭ بە»؟ - ويتكەنى ماعان دەيىنگى ۇرپاقتار ٴوتىپ كەتتى عوي! ولار اللادان كومەك سۇراپ: قاسىرەتكە سەنىڭىز ويتكەنى اللانىڭ ۋادەسى راس! بىراق ول: مىيفتەردەن باسقا ەشتەڭە ەمەس! دەپ دەيدى.
(۴۶:۱۸) مىنە وسىلار، بۇرىنعى ٴوتىپ كەتكەن، وزدەرىنە دەلىنگەن ٴسوز بويىنشا ازاپقا دۋشار بولعان جىندار مەن ادامدار توبىنان بولادى.
(۴۶:۱۹) اركىمنىڭ امالى بويىنشا دارەجەلەرى بار. سونداي-اق وزدەرىنە امالدارىنىڭ بوداۋى تولىق بەرىلەدى دە، ولارعا ادىلەتسىزدىك ەتىلمەيدى.
(۴۶:۲۰) سونداي قارسى بولعاندار، وتقا توندىرىلگەن كۇنى: “دۇنىييە تىرشىلىگىنىڭ قىزىعىن كورىپ، ودان پايدالاندىڭدار. ال ەندى بۇگىن جەر جۇزىندە ورىنسىز مەنمەنسىپ، بۇزاقىلىق قىلعاندىقتارىڭ سەبەپتى قورلاۋشى ازاپپەن جازالاناسىڭدار” (دەلىنەدى).
(۴۶:۲۱) عاد ەلىنىڭ تۋىسىن ەسىڭە ال؛ سول ۋاقىتتا احقافتاعى ەلىنە ەسكەرتكەن ەدى. راسىندا ودان بۇرىن دا، كەيىن دە ەسكەرتۋشىلەر وتكەن ەدى. ول ەلىنە: “اللادان باسقاعا قۇلشىلىق قىلماڭدار. شىن مانىندە مەن سەندەرگە (كەلەتىن) زور كۇننىڭ ازابىنان قورقامىن” (دەدى).
(۴۶:۲۲) ولار: “سەن، ٴبىزدى تاڭىرلەرىمىزدەن اينىتۋ ٴۇشىن كەلدىڭ بە؟ ٴمۇبادا شىن ايتۋشىلاردان بولساڭ، دەرەۋ بىزگە، بوپسالاعان نارسەڭدى كەلتىر” دەدى.
(۴۶:۲۳) “شىن مانىندە مالىمەت اللانىڭ قاسىندا. مەن سەندەرگە مەنىمەن جىبەرىلگەن نارسەنى جالعاستىرىپ، وتىرمىن. دەگەنمەن سەندەردى نادان ەل كورەمىن” دەدى.
(۴۶:۲۴) سوندا ولار، اپاتتى، ويپاتتارىنا قاراي جايىلىپ، كەلە جاتقان بۇلت تۇرىندە كورگەن ساتتە: “بۇل بىزگە جاڭبىر جاۋدىراتىن بۇلت” دەدى. “جوق، ول، سەندەردىڭ اسىعا تىلەگەندەرىڭ؛ ىشىندە جان تۇرشىگەرلىك ازابى بار ٴبىر بوران” (دەدى).
(۴۶:۲۵) راببىڭنىڭ امىرىمەن ٴار نارسەنى تاس-تالقان قىلادى. سوندا ولاردىڭ جۇرتتارىنان باسقا ەش نارسە كورىنبەي قالادى. قىلمىستى ەلگە وسىلاي جازا بەرەمىز.
(۴۶:۲۶) راسىندا ولارعا، سەندەرگە بەرگەن مۇمكىنشىلىكتى بەرگەن ەدىك. سونداي-اق ولارعا ەستۋ، كورۋ جانە ويلاۋ قابىلەتىن بەرگەن ەدىك. بىراق ولاردىڭ قۇلاقتارى، كوزدەرى جانە جۇرەكتەرى ەشبىر پايدا بەرمەدى. ويتكەنى ولار، اللانىڭ اياتتارىنا قارسى كەلەتىن ەدى. ولاردىڭ مازاقتاعان نارسەلەرى باستارىنا جەتتى.
(۴۶:۲۷) راسىندا ماڭدارىڭداعى كەنتتەردى جوق ەتتىك. رايدان قايتۋلارىڭ ٴۇشىن اياتتاردى ەگجەي-تەگجەيلى تۇسىندىردىك.
(۴۶:۲۸) سوندا اللادان وزگە، وعان جاقىندىق ٴۇشىن جاساپ العان تاڭىرلەرى وزدەرىنە نەگە بولىسپادى. كەرىسىنشە ولاردان عايىپ بولىپ كەتتى. وسى، ولاردىڭ وتىرىكتەرى جانە جاساندىلارى.
(۴۶:۲۹) سول ۋاقىتتا ساعان جىنداردان قۇران تىڭدايتىن ٴبىر توپتى كەلتىرگەن ەدىك. ولار جەتىپ كەلگەن ساتتە: “ۇندەمەڭدەر” دەستى. سوندا وقىلۋى بىتكەن كەزدە، ەلدەرىنە ەسكەرتۋشى بولىپ قايتتى.
(۴۶:۳۰) ولار: “ٴاي ەلىمىز! شىن مانىندە ٴبىز مۇسادان كەيىن تۇسىرىلگەن الدىنعىنى راستاۋشى، سونداي-اق شىندىققا جانە تۋرا جولعا سالاتىن ٴبىر كىتاپ تىڭدادىق” دەدى.
(۴۶:۳۱) “ٴاي حالقىمىز! اللانىڭ شاقىرۋشىسىن قابىلداڭدار. جانە اللاعا ىيمان كەلتىرىڭدەر. كۇنالارىڭدى جارىلقاپ، كۇيزەلتۋشى ازاپتان قورعايدى…”
(۴۶:۳۲) الدە كىم اللانىڭ شاقىرۋشىسىن قابىلداماسا دا جەر جۇزىندە اللانى وسالداتا المايدى. ٴارى وعان، ودان وزگە بولىسۋشى دا بولمايدى. مىنە وسىلار اشىق اداسۋدا.
(۴۶:۳۳) ولار كورمەي مە؟ شاكسىز ول سونداي اللا، كوكتەر مەن جەردى جاراتتى. سونداي-اق ولاردى جاراتقاندا بولدىرماعان اللانىڭ ولىكتەردى تىرىلتۋگە شاماسى كەلەدى. ارىينە ونىڭ ٴار نارسەگە كۇشى تولىق جەتۋشى.
(۴۶:۳۴) سونداي كاپىرلەر، وتقا اكەلىنەتىن كۇنى، ولارعا: “وسى شىندىق ەمەس پە ەكەن؟”،- (دەلىنەدى). ولار: “ارىينە راببىمىزعا سەرت” دەيدى. سوندا ولارعا: “قارسى كەلگەندىكتەرىڭ سەبەپتى ازاپتى تاتىڭدار” دەلىنەدى.
(۴۶:۳۵) ەلشىلەردەن مايتالماندار، سابىر ەتكەندەي سابىر ەت. ولار ٴۇشىن اسىقپا؛ ولار وزدەرىنە ۋادە ەتىلگەندى، كورگەن كۇنى، دۇنىييەدە كۇندىزدەن ٴبىر دەم عانا تۇرعانداي بىلىنەدى. بۇل ٴبىر ۇقتىرۋ. بۇزاقى ەل عانا جوق ەتىلەدى.
